menu close arrow_back_ios person_add home

Możliwość zastosowania polifenoli w terapii zespołu metabolicznego

Karolina Karabin

Z GABINETU DIETETYKA

02-07-2019

24/2019

Szacuje się, że zespół metaboliczny (ZM) dotyczy ponad 24% światowej populacji, stanowiąc tym samym poważny problem epidemiologiczny. Patomechanizm ZM jest złożony, dlatego wymaga zastosowania różnych strategii terapeutycznych.

Pierwszym krokiem w terapii ZM powinny być metody niefarmakologiczne, obejmujące zmianę stylu życia, a dopiero w drugiej kolejności farmakoterapia. Badania pokazują, że prawidłowo zbilansowana dieta, wzbogacona w polifenole, może być skuteczną strategią w terapii ZM. Do tej pory uważano, że oddziaływanie polifenoli na organizm polega głównie na modulowaniu stanu zapalnego i stresu oksydacyjnego. Jednak ostatnie badania wskazują, że to oddziaływanie jest dużo bardziej złożone, gdyż okazuje się, że polifenole mogą wpływać na mikrobiotę jelitową.

Zespół metaboliczny (ZM) jest zbiorem powiązanych ze sobą zaburzeń klinicznych, które sumarycznie kilkukrotnie zwiększają ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych oraz cukrzycy typu 2. Obecnie współwystępuje ze sobą kilka nieznacznie różniących się kryteriów ZM. Najpowszechniej stosowanymi kryteriami są te ustalone przez ekspertów z Narodowego Programu Edukacji Cholesterolowej Stanów Zjednoczonych (NCEP-ATP III (ang. National Cholesterol Education Program Adult Treatment Panel III), zgodnie z którymi, aby rozpoznać ZM u pacjenta, muszą występować przynajmniej 3 z 5 następujących czynników1:

           ≥ 88 cm u kobiet,
           ≥ 102 cm u mężczyzn;

          < 40 mg/dl u mężczyzn,
          < 50 mg/dl u kobiet;

 

Powyższe kryteria zostały także uwzględnione w Wytycznych Polskiego Forum Profilaktyki Chorób Układu Krążenia (PFPChUK) z 2015 roku z tą różnicą, że otyłość brzuszna jest określana jako obwód talii ≥ 80 cm u kobiet i ≥ 94 cm u mężczyzn1.

Szacuje się, że według kryteriów NCEP-ATP III na świecie na ZM cierpi 24,3% osób. W Polsce, według badań NATPOL PLUS, problem ten dotyczy około 20% dorosłych, czyli około 5,8 miliona Polaków2. W zależności od zastosowanego kryterium, a także od charakterystyki badanej populacji, częstość występowania ZM może być zmienna. Niezależnie od tego ZM stanowi globalny problem zdrowotny.

Obecnie uważa się, że za rozwój ZM są odpowiedzialne predyspozycje genetyczne, jednak dominującą rolę odgrywają czynniki środowiskowe, jak: nieprawidłowa dieta, otyłość, niska aktywność fizyczna, stres psychologiczny i wiek. Choć patomechanizm ZM nie został do końca poznany, wydaje się, że kluczowym jego elementem jest otyłość brzuszna i związana z nią insulinooporność3.

 

 

Szacuje się, że zespół metaboliczny (ZM) dotyczy ponad 24% światowej populacji, stanowiąc tym samym poważny problem epidemiologiczny. Patomechanizm ZM jest złożony, dlatego wymaga zastosowania różnych strategii terapeutycznych.

Chcesz przeczytać więcej?

Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.


O autorze

Karolina Karabin

CZYTAM ARTYKUŁY

Biolog molekularny, diagnosta laboratoryjny, konsultant ds. żywienia i stylu życia. Z wykształcenia biolog ze specjalizacją mikrobiologia i diagnosta laboratoryjny, z ponad 10-letnim stażem w pracy laboratoryjnej. Absolwentka Studium Medycyny Molekularnej oraz członek Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka. Kierownik grantów naukowych realizowanych w Pracowni Diagnostyki Molekularnej przy Klinice Hematologii, Onkologii i Chorób Wewnętrznych WUM. Tytuł doktora nauk medycznych w zakresie biologii medycznej obroniła na I Wydziale Lekarskim WUM. W pracy naukowej interesują ją mechanizmy molekularne powstawania różnych chorób, ponieważ jest to klucz do ich zapobiegania i punkt wyjścia do opracowywania skutecznych terapii. Z tego powodu w swojej pracy doktorskiej zajmowała się zagadnieniem podłoża genetycznego białaczek u dorosłych i możliwością zastosowania u nich terapii celowanych. Autorka wielu prac naukowych i popularnonaukowych z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, biologii molekularnej i żywienia. Jej pasją jest dietetyka i tematy związane ze zdrowiem przewodu pokarmowego. Szczególnie interesuje ją wpływ szeroko pojętego współczesnego stylu życia na procesy molekularne w organizmie i długowieczność. Wiedzą dotyczącą diagnostyki i dietoterapii chorób dzieli się ze specjalistami i pacjentami na konferencjach, szkoleniach, webinarach oraz na łamach czasopism branżowych i portali internetowych, a także na swoim koncie na Instagramie @dr_karabin