W ostatnich latach zwiększa się zainteresowanie żywnością funkcjonalną, czyli naturalnymi produktami, które poza odżywianiem wykazują dodatkowo korzystny wpływ na nasz organizm. To samo dzieje się w obszarze dietetyki sportowej.

Zawodnicy na każdym poziomie wytrenowania mogą odczuwać dyskomfort związany z zaburzeniami funkcjonowania przewodu pokarmowego.  Zaburzenia w pracy jelit, wzdęcia, gazy, odbijanie, ból brzucha i inne objawy mogą powodować złe samopoczucie, a także obniżać jakość treningu i osiągane wyniki sportowe.

Sposób żywienia jest jednym z ważniejszych czynników warunkujących zdrowie człowieka. W przypadku sportowców rola diety znacząco wykracza poza korzyści zdrowotne, stając się jednym z elementów wspierających trening i osiągnięcia sportowe. Wraz z rosnącą świadomością tego, jaką rolę w treningu sportowym może odgrywać odpowiednia strategia żywieniowa, a także zwiększającą się liczbą doniesień naukowych w tym zakresie, sposób żywienia coraz częściej zaczyna być postrzegany jako element niezbędny do maksymalizacji efektywności treningu.

Częstotliwość rytmu serca (HR) jest jednym z głównym parametrów sterujących pracą układu sercowo-naczyniowego. Od wielu lat wiadomo, że występuje związek pomiędzy spoczynkowym HR a długością życia wszystkich organizmów żywych.

Istnieją silne dowody naukowe potwierdzające istotny wpływ systematycznej aktywności fizycznej (AF) na parametry układu sercowo-naczyniowego. Badania kliniczne wykazały, że regularny wysiłek aerobowy działa korzystnie w prewencji i leczeniu nadciśnienia tętniczego, obniża ryzyko sercowo-naczyniowe oraz zmniejsza umieralność.

Triada sportsmenek jest zespołem objawów obejmujących dostępność energii, funkcje menstruacyjne oraz gęstość mineralną kości.

Z uwagi na zachodzące na świecie zmiany demograficzne rośnie liczba osób starszych. W Polsce również obserwuje się systematyczny wzrost liczby ludności w wieku poprodukcyjnym. Tylko w okresie 1970−2012 zwiększyła się ona o ponad 3,3 mln osób − do poziomu blisko 6,9 mln.

Aktywność fizyczna jest jednym z najważniejszych niefarmakologicznych modyfikowalnych czynników ryzyka występowania wielu chorób.