Lipedema* to przewlekła choroba tkanki tłuszczowej, często mylona z otyłością. Dotyka głównie kobiet i nie reaguje na tradycyjne diety. Dla dietetyków to ważne wyzwanie – właściwe rozpoznanie i podejście mogą znacząco poprawić jakość życia pacjentek.

* W piśmiennictwie, zarówno polskim, jak i zagranicznym, funkcjonuje wiele określeń tego schorzenia. Spotykane określenia to m.in.: lipodemia, lipoedema, lipedema, obrzęk tłuszczowy, zespół bolesnego tłuszczu, zespół tłuszczowych nóg, choroba tłuszczowa kobiet, pseudolymphoedema.

Kamica żółciowa to częste schorzenie przewodu pokarmowego, które dotyka około 20% populacji w Polsce. Jej rozwój związany jest z wieloma czynnikami, w tym zaburzeniami składu i odpływu żółci, otyłością oraz niewłaściwą dietą. Coraz większy nacisk kładzie się na profilaktykę i leczenie zachowawcze, w tym modyfikację stylu życia i zastosowanie kwasu ursodeoksycholowego.

Olej z rokitnika, bogaty w kwas oleopalmitynowy (omega-7), zyskuje coraz większe znaczenie jako wsparcie w leczeniu zespołu suchego oka. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym, regeneracyjnym i cytoprotekcyjnym wpływa korzystnie na funkcjonowanie gruczołów łzowych i przywracanie równowagi filmu łzowego.

Rosnąca liczba dowodów naukowych potwierdza kluczową rolę kwasów omega-3 w prewencji powikłań cukrzycy. Dzięki działaniu przeciwzapalnemu, antyoksydacyjnemu i kardioprotekcyjnemu, EPA i DHA stanowią istotny element strategii żywieniowej wspierającej redukcję ryzyka mikroi makroangiopatii u pacjentów diabetologicznych.

Kwasy tłuszczowe omega-3 odgrywają fundamentalną rolę w rozwoju i funkcjonowaniu ludzkiego mózgu – od życia płodowego po późną starość. Coraz więcej badań potwierdza ich korzystny wpływ na uwagę, pamięć, kontrolę emocji i zachowanie, zwłaszcza u dzieci z deficytami neurorozwojowymi i u osób starszych. Suplementacja omega-3, przy odpowiednich dawkach i proporcjach, może stanowić skuteczne wsparcie poznawcze i neuroprotekcyjne, dobrze wpisując się w profilaktykę zaburzeń psychicznych i neurodegeneracyjnych. 

Sylimaryna, znana głównie ze swojego działania ochronnego na wątrobę, zyskuje coraz większe uznanie jako potencjalny składnik wspomagający leczenie insulinooporności. Jej zdolność do poprawy sygnalizacji insulinowej, redukcji stanu zapalnego oraz normalizacji poziomu glukozy i lipidów sprawiają, że staje się przedmiotem intensywnych badań w kontekście terapii cukrzycy typu 2, zespołu metabolicznego i NAFLD.

Aminokwasy rozgałęzione (BCAAs) od dekad przyciągają uwagę środowisk naukowych jako potencjalny element wspomagający leczenie żywieniowe. Choć ich skuteczność w wielu wskazaniach nadal budzi dyskusje, coraz więcej danych potwierdza ich przydatność w wybranych jednostkach chorobowych – od kacheksji nowotworowej po zaawansowaną marskość wątroby.

Zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego to wyzwanie terapeutyczne, w którym leki prokinetyczne odgrywają coraz istotniejszą rolę. Dzięki złożonym mechanizmom działania i udokumentowanej skuteczności znajdują zastosowanie nie tylko w leczeniu gastroparezy, ale również jako wsparcie w terapii GERD i dyspepsji czynnościowej.