Niedożywienie jakościowe w otyłości stanowi złożone i wciąż pomijane wyzwanie kliniczne. Niedożywionych jakościowo jest większość pacjentów chorujących na otyłość. Zarówno pacjenci leczeni farmakologicznie, jak i pacjenci w procesie chirurgicznego leczenia otyłości znajdują się w grupie szczególnego ryzyka rozwoju niedoborów pokarmowych. Zadbanie o dobry stan odżywienia chorego i zmniejszanie ryzyka niedoborów pokarmowych jest jednym z długoterminowych celów leczenia otyłości zaraz obok trwałej redukcji masy ciała i poprawy jakości życia oraz stanu zdrowia.