Kwas masłowy, będący jednym z głównych metabolitów wytwarzanych przez mikroflorę jelitową, zyskuje coraz większe uznanie w świecie onkologii. Jego zdolność do regulacji procesów zapalnych, wpływu na ekspresję genów i wspomagania apoptozy komórek nowotworowych sprawia, że postrzegany jest nie tylko jako kluczowy element zdrowia jelit, ale również jako obiecujący składnik terapii wspomagającej leczenie nowotworów.
Kwas masłowy, jeden z kluczowych krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA), odgrywa istotną rolę w
utrzymaniu homeostazy jelitowej oraz regulacji funkcji układu immunologicznego. W ostatnich latach jego potencjalne zastosowanie w terapii nowotworów złośliwych stało się przedmiotem intensywnych badań naukowych. Mechanizmy działania kwasu masłowego, takie jak modulacja odpowiedzi immunologicznej, wpływ na mikrośrodowisko guza oraz regulacja szlaków sygnalizacji zapalnej, sugerują jego potencjalny udział w spowalnianiu procesów nowotworowych oraz możliwość wspomagania leczenia onkologicznego1,2.
Kwas masłowy, będący jednym z głównych metabolitów wytwarzanych przez mikroflorę jelitową, zyskuje coraz większe uznanie w świecie onkologii. Jego zdolność do regulacji procesów zapalnych, wpływu na ekspresję genów i wspomagania apoptozy komórek nowotworowych sprawia, że postrzegany jest nie tylko jako kluczowy element zdrowia jelit, ale również jako obiecujący składnik terapii wspomagającej leczenie nowotworów.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Otyłość i zespół jelita drażliwego (IBS) coraz częściej współwystępują, co sugeruje istnienie tych samych mechanizmów patofizjologicznych, w tym dysbiozy jelitowej i zaburzeń osi mózg–jelito. Maślan sodu, będący kluczowym metabolitem mikrobioty, wykazuje właściwości przeciwzapalne, wzmacnia barierę jelitową oraz moduluje sygnalizację hormonalną, co czyni go obiecującym składnikiem terapeutycznym zarówno w leczeniu otyłości, jak i zespołu jelita nadwrażliwego.
Mikroelementy odgrywają istotną rolę w procesach nowotworzenia, wpływają na stres oksydacyjny, regulację cyklu komórkowego i odpowiedź immunologiczną. Zaburzenia ich homeostazy – zarówno niedobory, jak i nadmiary – mogą zwiększać ryzyko rozwoju nowotworów złośliwych oraz wpływać na rokowanie i skuteczność terapii onkologicznej.
Cukrzyca typu 2 to jedna z najczęściej występujących chorób metabolicznych na świecie, której skutki zdrowotne mogą być nieodwracalne, jeśli nie zostanie odpowiednio wcześnie zdiagnozowana i nie będzie leczona. Dzięki nowoczesnym metodom diagnostycznym oraz aktualnym zaleceniom Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (PTD) możliwe jest wczesne wykrycie i skuteczne zarządzanie cukrzycą typu 2, co znacząco poprawia jakość życia pacjentów.
