Choroby układu krążenia stanowią główną przyczynę zgonów na świecie, znacząco wpływają zarówno na długość życia, jak i jego jakość. Najnowsze badania sugerują, że selen odgrywa istotną rolę w utrzymaniu homeostazy komórek mięśnia sercowego oraz może mieć wpływ na przebieg chorób sercowo-naczyniowych.
Choroby układu krążenia pozostają główną przyczyną śmiertelności od ponad trzech dekad – stanowią około jednej trzeciej wszystkich zgonów na świecie. Dane te potwierdzają statystyki polskie, ponieważ 28% wszystkich zgonów w 2021 r. było związanych z chorobami układu krążenia. Ostatnie badania wskazują, że selen jest ważnym czynnikiem w utrzymaniu homeostazy komórek mięśnia sercowego i wpływaniu na postęp chorób układu krążenia. Niektóre zaburzenia, takie jak choroba Keshan, są bezpośrednio związane z niedoborem selenu.
Choroby układu krążenia stanowią główną przyczynę zgonów na świecie, znacząco wpływają zarówno na długość życia, jak i jego jakość. Najnowsze badania sugerują, że selen odgrywa istotną rolę w utrzymaniu homeostazy komórek mięśnia sercowego oraz może mieć wpływ na przebieg chorób sercowo-naczyniowych.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Sylimaryna, znana głównie ze swojego działania ochronnego na wątrobę, zyskuje coraz większe uznanie jako potencjalny składnik wspomagający leczenie insulinooporności. Jej zdolność do poprawy sygnalizacji insulinowej, redukcji stanu zapalnego oraz normalizacji poziomu glukozy i lipidów sprawiają, że staje się przedmiotem intensywnych badań w kontekście terapii cukrzycy typu 2, zespołu metabolicznego i NAFLD.
Zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego to wyzwanie terapeutyczne, w którym leki prokinetyczne odgrywają coraz istotniejszą rolę. Dzięki złożonym mechanizmom działania i udokumentowanej skuteczności znajdują zastosowanie nie tylko w leczeniu gastroparezy, ale również jako wsparcie w terapii GERD i dyspepsji czynnościowej.
Aminokwasy rozgałęzione (BCAAs) od dekad przyciągają uwagę środowisk naukowych jako potencjalny element wspomagający leczenie żywieniowe. Choć ich skuteczność w wielu wskazaniach nadal budzi dyskusje, coraz więcej danych potwierdza ich przydatność w wybranych jednostkach chorobowych – od kacheksji nowotworowej po zaawansowaną marskość wątroby.
