Endometrioza to podstępna i bolesna choroba, która diagnozowana jest u coraz większej liczby kobiet. Choroba ta definiowana jest jako przewlekły stan zapalny, który charakteryzuje się obecnością tkanki podobnej do endometrium poza macicą^1-2. W związku z różnym nieprawidłowym umiejscowieniem tkanki endometrium opisano trzy typy endometriozy: otrzewnową, jajnikową i postać głęboko naciekającą³. U kobiet ze zdiagnozowaną endometriozą tkankę endometrium można zlokalizować także w wielu odległych od narządów rodnych miejscach, np. w wątrobie, płucach, oku czy nawet w mózgu. Za wzrost tkanki endometrium odpowiedzialny jest jeden z hormonów płciowych – estrogen. To między innymi z tego względu endometrioza najczęściej diagnozowana jest u kobiet w wieku rozrodczym^2,4.

Powszechność występowania chorób metabolicznych, takich jak: otyłość, cukrzyca typu 2 (ang. Type 2 Diabetes Mellitus, T2DM), choroby sercowo- naczyniowe (ang. Cardio-Vascular Disease, CVD) i niealkoholowe stłuszczenie wątroby (ang. Non-Alcoholic Fatty Liver Disease, NAFLD), staje się poważnym problemem zdrowia publicznego. Mikrobiota jelitowa odgrywa szczególnie istotną rolę w procesie fermentacji niestrawionych składników pokarmu oraz stymulacji produkcji śluzu przez komórki nabłonka jelitowego. Ze względu na swoją złożoność czynnościową często określana jest jako „organ” zaangażowany w procesy enzymatyczne, metaboliczne i immunologiczne. Szczególnie ważna jest jej rola w rozwoju i regulacji układów odpornościowego, nerwowego i dokrewnego. Jednak jej główną funkcją jest pozyskiwanie energii pochodzącej z pokarmu.

Ostatnio coraz częściej podkreśla się rolę mikrobioty jelitowej w rozwoju chorób cywilizacyjnych, w tym otyłości oraz jej powikłań. Szczególnie istotna, w przeciwdziałaniu chorobie otyłościowej i nie tylko, okazuje się bakteria Akkermansia muciniphila, rozkładająca mucynę jelitową.