Powszechność występowania chorób metabolicznych, takich jak: otyłość, cukrzyca typu 2 (ang. Type 2 Diabetes Mellitus, T2DM), choroby sercowo- naczyniowe (ang. Cardio-Vascular Disease, CVD) i niealkoholowe stłuszczenie wątroby (ang. Non-Alcoholic Fatty Liver Disease, NAFLD), staje się poważnym problemem zdrowia publicznego. Mikrobiota jelitowa odgrywa szczególnie istotną rolę w procesie fermentacji niestrawionych składników pokarmu oraz stymulacji produkcji śluzu przez komórki nabłonka jelitowego. Ze względu na swoją złożoność czynnościową często określana jest jako „organ” zaangażowany w procesy enzymatyczne, metaboliczne i immunologiczne. Szczególnie ważna jest jej rola w rozwoju i regulacji układów odpornościowego, nerwowego i dokrewnego. Jednak jej główną funkcją jest pozyskiwanie energii pochodzącej z pokarmu.

Ostatnio coraz częściej podkreśla się rolę mikrobioty jelitowej w rozwoju chorób cywilizacyjnych, w tym otyłości oraz jej powikłań. Szczególnie istotna, w przeciwdziałaniu chorobie otyłościowej i nie tylko, okazuje się bakteria Akkermansia muciniphila, rozkładająca mucynę jelitową.

Kamica żółciowa jest schorzeniem polegającym na wytrącaniu się złogów głównie w pęcherzyku żółciowym, choć w 17–20% mogą one także powstawać w obrębie przewodów żółciowych wewnątrz– i zewnątrzwątrobowych. Choroba ta występuje najczęściej u osób zamieszkujących kraje wysoko rozwinięte, jak państwa Europy Zachodniej (około 10–15% populacji osób dorosłych) oraz Stany Zjednoczone (ponad 800 tys. zachorowań rocznie), a rzadziej odnotowuje się ją w Afryce oraz krajach azjatyckich. Częstość występowania kamicy żółciowej zwiększa się wraz z wiekiem a największa zachorowalność odnotywana jest głównie po 40. r.ż. Biorąc pod uwagę płeć, kobiety chorują 4–5-krotnie częściej aniżeli mężczyźni.
Do kluczowych czynników sprzyjających tworzeniu kamicy żółciowej zalicza się dietę wysokoenergetyczną (tj. wysoka ilość tłuszczów nasyconych i cholesterolu w spożywanych produktach, konsumpcja pokarmów typu fast food, zbyt częste jedzenie słodyczy, które poza cukrem zawierają również sporą ilość tłuszczów ogółem), niedostateczne spożycie błonnika pokarmowego, nadwagę oraz otyłość czy zaburzenia gospodarki metabolicznej, jak cukrzyca czy hiperglicerydemia. Schorzeniu temu sprzyja także nieprawidłowa, zbyt szybka utrata masy ciała, długotrwałe głodzenie (np. w żywieniu pozajelitowym), a także upośledzone wchłanianie soli kwasów żółciowych^1–5.

Tyle się mówi o prozdrowotnych właściwościach oliwy z oliwek, a tymczasem mamy własny, polski złoty olej – olej rzepakowy. Jest on cennym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, których zawiera aż 10 razy więcej niż oliwa z oliwek. Czy faktycznie olej rzepakowy posiada właściwości poprawiające stan zdrowia?

Jednym z największych wyzwań współczesnej medycyny jest utrzymanie w zdrowiu jelit i bytującej w nich mikroflory. Niekorzystne warunki środowiska, nadmiar antybiotyków, środków dezynfekcyjnych i złe odżywianie sprzyjają ich osłabieniu. Coraz więcej osób cierpi także na zaburzenia odporności, które mogą stać się przyczyną chorób powodowanych przez patogeny oportunistyczne. Jednym z nich jest C. albicans, którego nadmierny rozrost powoduje różnorodne objawy u pacjentów¹.