Grillowanie i wędzenie poprawiają smak, ale wiążą się z ryzykiem zdrowotnym. To główne źródła rakotwórczych WWA w diecie. Coraz więcej mówi się o konieczności ograniczania ich spożycia i stosowania metod, które zmniejszają ich obecność w żywności.
Grillowanie i wędzenie to popularne metody obróbki termicznej żywności, które z jednej strony wpływają korzystnie na cechy organoleptyczne produktów, natomiast z drugiej stanowią główne źródło narażenia człowieka na wysoce szkodliwe związki, m.in. o działaniu genotoksycznym i kancerogennym, takie jak wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne WWA (ang. polycyclic aromatic hydrocarbons). W ostatnich latach obserwuje się wzrost spożycia tego rodzaju produktów oraz rosnące zanieczyszczenie środowiska, co sprzyja migracji WWA do żywności i zwiększa ekspozycję ludzi na te niebezpieczne związki. W związku z tym nieustannie poszukuje się metod ograniczających narażenie na WWA, a jednocześnie zaznacza się konieczność podejmowania działań mających na celu zmniejszenie spożycia wspomnianych związków wraz z dietą.
Grillowanie i wędzenie poprawiają smak, ale wiążą się z ryzykiem zdrowotnym. To główne źródła rakotwórczych WWA w diecie. Coraz więcej mówi się o konieczności ograniczania ich spożycia i stosowania metod, które zmniejszają ich obecność w żywności.
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
Len siewny to ceniony surowiec roślinny, który od wieków wspiera zdrowie układu pokarmowego. Dzięki zawartości błonnika, lignanów i kwasów omega-3 wykazuje działanie przeciwzapalne, osłaniające, a także wspomaga pracę serca i metabolizm. Współczesne badania potwierdzają jego szeroki potencjał prozdrowotny, choć przypominają też o konieczności świadomego i umiarkowanego stosowania.
Praca zmianowa zaburza naturalny rytm dobowy, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Coraz więcej dowodów wskazuje na związek między nieregularnym trybem życia a ryzykiem chorób metabolicznych. Kluczowe staje się dostosowanie strategii żywieniowej do godzin pracy i indywidualnego chronotypu.
Witamina D pełni kluczową rolę w układzie kostnym, odpornościowym i nerwowym. Jej niedobór zwiększa ryzyko wielu chorób, w tym depresji, infekcji i schorzeń autoimmunologicznych. Ponieważ filtry przeciwsłoneczne ograniczają jej syntezę w skórze, często konieczna jest całoroczna suplementacja.
