menu close arrow_back_ios person_add home

Działanie hipoglikemiczne, antybakteryjne i przeciwutleniające imbiru lekarskiego

Imbir lekarski (Zingiber officinale) jest przyprawą, która wykorzystywana jest w kuchniach całego świata od tysięcy lat.

Jest również prawdopodobnie pierwszą przyprawą, która trafiła do Europy. W swoich pismach, szczególną uwagę poświęcili mu Marco Polo i Paracelsus.

Ma zastosowanie nie tylko jako dodatek kulinarny- często wykorzystywany jest w kosmetologii i farmakologii.

W Polsce najczęściej spotykane są kłącza imbiru lekarskiego i w takiej postaci jest on także spożywany. Ta część zawiera składniki odżywcze, takie jak: białka, węglowodany, błonnik pokarmowy, oraz taniny i składniki mineralne1.

Działanie hipoglikemiczne

Imbir od setek lat jest stosowany w lecznictwie i farmakologii. To wszystko dzięki jego działaniom prozdrowotnym. Jednym z nich jest działanie hipoglikemiczne, na co wskazują badania przeprowadzone przez Oludoyin i Adegoke3. W badaniu tym, szczurom z indukowaną streptozotocyną cukrzycą, podawano gotowany imbir i ekstrakt z imbiru przez okres 4 tygodni. W trzecim tygodniu mierzono szczurom na czczo poziom glukozy we krwi.

Wyniki były zaskakujące. Zarówno imbir w postaci gotowanej jak i w postaci ekstraktu, obniżył szczurom poziom glukozy we krwi do poziomu przed wywołaniem choroby4. Istnieje wiele mechanizmów, poprzez które związki obecne w imbirze mogą wykazywać działanie hipoglikemiczne. Wymienia się tu przede wszystkim zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę i zmniejszenie wchłaniania glukozy z jelit. Uważa się, że składniki imbiru wpływają hamująco na aktywność enzymów trawiennych, głównie amylazy trzustkowej5.

 

Działanie antybakteryjne

W badaniu Irama Gulla i wsp.6 wykazano, iż różne ekstrakty imbiru mają szerokie spektrum aktywności przeciwbakteryjnej ze zmiennym stopniem wrażliwości wobec badanych gatunków bakterii. Natomiast Gur i wsp.7 dowiedli, że ekstrakt z imbiru wpływa hamująco na rozwój bakterii: Proteus vulgaris, Bacillus subtilis, Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, oraz Streptococcus spp.. Najsilniejszy efekt hamujący zauważono w stosunku do Staphylococcus aureus.

 

Działanie przeciwutleniające

Imbir zawiera substancje biologicznie czynne warunkujące jego właściwości przeciwutleniające. Jego kłącze zawiera ok 2% olejku eterycznego i od 4 do 7,5% oleożywicy8. Związki zawarte w ekstrakcie z imbiru powodują wstrzymanie peroksydacji lipidów.

Badania wykonane przez Hinneburg i wsp.9, 10 dostarczyły dowodów, że wodne ekstrakty z imbiru mają zdolność redukowania jonów żelaza (III) do żelaza (II), chellatowania jonów żelaza (II) oraz zmiatania wolnych rodników.

 

Podsumowanie

Imbir lekarski jest jedną z najpowszechniej stosowanych przypraw na świecie. Dzięki działaniu przeciwcukrzycowemu, przeciwutleniającemu i antybakteryjnemu, imbir lekarski jest przyprawą, którą warto włączyć do codziennej diety. Udowodniono także, że imbir działa na potencję, wspomaga proces odchudzania, a dodany do herbaty przeciwdziała nudnościom i zalecany jest kobietom w ciąży.

Trwają badania, mające na celu wskazanie wpływu imbiru na zmniejszenie objawów u osób z zapaleniem kości i stawów11.

 

PRZYPISY

  1. Tanveer S., Shahzad A., Ahmed W., Composition and mineral profiling of Zingiber officinale, "Pak J. Food Sci.", 2014.
  2. Kulczyński B., Gramaza-Michałowska A., Znaczenie zdrowotne imbiru, w: Bromatologia i chemia toksykologiczna, Tom XLIX, nr 1, 2016, s. 62.
  3. Oludoyin A.P., Adegoke S.R., Effect of ginger (Zingiber officinale) extracts on blood glucose in normal and streptozotocin – induced diabetic rats, "IJCN", 2014; 2(2): 32-35.
  4. http://pubs.sciepub.com/ijcn/2/2/2/.
  5. Salim K., Hypoglycemic property of ginger and green tea and their possible mechanisms in diabetes mellitus, "Open Conf. Proc. J.", 2014; 5: 14-19.
  6. Gull I., Saeed M., Shaukat H., Aslam S. M, Samra Z., Q, Atha A., M., Inhibitory effect of Allium sativum and Zingiber officinale extracts on clinically important drug resistant pathogenic bacteria, "Annals of Clinical Microbiology and Antimicrobials" 11(1):8, April 2016.
  7. Gur S., Turgut-Balik D., Gur N., Antimicrobial activities and some fatty acids of turmeric, ginger root and linseed used in the treatment of infectious diseases, "WJAS", 2006; 2(4): 439-442.
  8. Newerli-Guz J., Pych M., Właściwości przeciwutleniające imbiru, "Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Gdyni", nr 73, 2012.
  9. Hinneburg I., Dorman H.J., Hiltunen R., Antioxidant activities of extracts from selected culinary herbs and spices, "Food Chem.", 2006; 97: 122-129.
  10. Cyt. Za: Kulczyński B., Gramaza-Michałowska A., Znaczenie zdrowotne imbiru, w: Bromatologia i chemia toksykologiczna, Tom XLIX, nr 1., 2016.
  11. Grys A., Łowicki Z., Parus A., Właściwości lecznicze imbiru ( Zingiber officinale Roscoe), "Postępy Fitoterapii" 1/2010, s. 42-45.