Wartości odżywcze
Jarmuż był już znany i uprawiany w starożytności jako roślina ozdobna i jadalna. Charakteryzuje go wysoka odporność na działanie niskiej temperatury, co sprawia, że jego zbiór jest również możliwy w okresie zimowym, ubogim w świeże warzywa1, 2. Jarmuż cechuje najwyższa wartość odżywcza spośród wszystkich warzyw z rodziny kapustowatych. Zawiera największą ilość potasu (530 mg), żelaza (1,7 mg) i wapnia (157 mg). Odznacza się wysoką zawartością niektórych witamin w 100 g części jadalnych, takich jak: witamina A (859 μg) β-karoten (5350 μg), witamina E (1,7 mg) i C (120 mg), witamina B1 (0,11 mg), B2 (0,2 mg) i niacyna (1,6 mg). Białko stanowi 3,3%, a błonnik pokarmowy 3,9% masy rośliny3.
| Witaminy i składniki mineralne | Ilość na 100 g |
| Witamina A | 859 μg |
| β-karoten | 5350 μg |
| Witamina E | 1,7 mg |
| Witamina C | 120 mg |
| Witamina B1 | 0,11 mg |
| Witamina B2 | 0,2 mg |
| Niacyna | 1,6 mg |
| Sód | 26 mg |
| Potas | 530 mg |
| Żelazo | 1,7 mg |
| Wapń | 157 mg |
| Magnez | 11 mg |
Jarmuż (Brassica oleracea L. var. sabellica L.) to dwuletnia roślina należąca do rodziny kapustowatych. Choć jest jedną z najstarszych odmian użytkowych kapusty warzywnej i posiada najwyższą wartość żywieniową ze wszystkich warzyw kapustnych, to jednak jest rośliną niedocenianą i w dalszym ciągu rzadko stosowaną, co może wynikać z jej specyficznego smaku, aromatu i tekstury.
