
Średnia długość życia osób z zespołem Downa (ZD) wydłużyła się wielokrotnie w związku z większą wiedzą o chorobie i lepszą opieką zdrowotną. W 1929 roku średnia długość życia wynosiła zaledwie 9 lat, w 1982 roku 35 lat, natomiast w 2002 roku średnia wieku przekroczyła 60 lat1.
Ten spektakularny postęp jest powodem do radości, jednak stawia nowe wyzwania w związku z leczeniem i dietoterapią osób z zespołem Downa, które osiągają wiek podeszły. Fakt, że kobiety decydują się na macierzyństwo coraz później, co stanowi czynnik ryzyka oraz dłuższa przeżywalność osób z zespołem Downa, sprawia, że w populacji jest coraz więcej osób chorych potrzebujących szczególnej opieki zdrowotnej.
Najnowsze badania dowodzą, że osoby z trisomią 21 pary chromosomów są znacznie bardziej obciążone chorobą Alzheimera. Zaburzenia poznawcze pojawiają się już po 40 roku życia, a demencja może rozwinąć się nawet 10 lat później2. Choroba Alzheimera może występować u ponad 90% osób z ZD po 60 roku życia z powodu duplikacji genu APP w trisomii chromosomu 213. Wciąż bada się dokładne mechanizmy i czynniki, które mogą przyczyniać się do szybszego rozwoju choroby Alzheimera. Już w latach 90. XX wieku zauważono, że osoby z zespołem Downa cierpią na zespół złego wchłaniania pokarmowego, a przewlekłe niedobory mogą być powiązane z objawami neuropatologicznymi choroby Alzheimera nawet przed 40 rokiem życia, a kolejne badania Gale i wsp. sugerowały częste występowanie celiakii w tej grupie chorych4, 5. Nowsze wyniki wskazują na 6-krotnie większe ryzyko wystąpienia choroby trzewnej u osób z zespołem Downa6. Pacjenci ci są obciążeni również innymi dolegliwościami i schorzeniami jak otyłość, cukrzyca, hipercholesterolemia, które dodatkowo mogą się przyczyniać do wczesnego spadku funkcji poznawczych7. Dlatego ważna jest odpowiednia diagnostyka, leczenie i żywienie już od najmłodszych lat.
Sprawdź jakie są najnowsze wytyczne i aktualne dane naukowe na temat wsparcia żywieniowego dzieci z zespołem Downa w najnowszym numerze Współczesnej Dietetyki.