Jak wiadomo, podstawową przyczyną nadwagi i otyłości jest brak rów- nowagi energetycznej między spożytymi a wydatkowanymi kaloriami. Jednak warto podkreślić, że otyłość jako choroba może mieć także przyczyny związane z zaburzeniami hormonalnymi i metabolicznymi, np. zespół policystycznych jajników (PCOS), zespół Cushinga, niedobór hormonu wzrostu, rzekoma niedoczynność przytarczyc, niedoczynność tarczycy oraz choroba Hashimoto. Nadwadze i otyłości mogą sprzyjać wady rozwojowe, nowotwory, choroby podwzgórza i neuroinfekcje. Źródłem problemu są rzadkie zespoły uwarunkowane genetycznie, a także przyjmowanie niektórych środ- ków farmakologicznych, np. pochodnych fenoti azyny, przeciwdepresyjnych, beta-adrenolitycznych, powodujących zaburzenia metabolizmu2.
W ostatnich latach problem nadwagi i otyłości stał się na tyle poważny, że coraz częściej jest już określany mianem epidemii. Częstość występowania nadwagi i otyłości wśród dzieci i młodzieży w wieku 5–19 lat na świecie wzrosła dramatycznie, z zaledwie 4% w roku 1975, do nieco ponad 18% w 2016, w którym ponad 340 milionów dzieci i młodzieży w tym wieku miało nadwagę lub otyłość1. Szacuje się, że w 2019 r. aż 38,2 mln dzieci w wieku poniżej 5 lat miało nadwagę lub otyłość. Problem dotyczy również populacji dorosłej: według danych z 2016 r. aż 39% dorosłych miało nadwagę (39% mężczyzn i 40% kobiet). Natomiast u średnio 13% światowej populacji dorosłych stwierdzono otyłość (w tym 11% mężczyzn i 15% kobiet)1. Nadwagę i otyłość uważano niegdyś za problem krajów o wysokich dochodach, obecnie nadmierny przyrost masy ciała dotyczy też krajów rozwijających się, o niskich i średnich dochodach.
