Diagnoza choroby nowotworowej to trudna i stresująca sytuacja dla pacjenta. Chory mierzy się najpierw ze szczegółową diagnostyką, później – najczęściej z długotrwałym i obciąża- jącym organizm leczeniem. Terapia przeciwnowotworowa bezpośrednio wpływa zarówno na stan fizyczny, jak i psychiczny pacjenta. Sam nowotwór i wdrożone leczenie, może, i zazwyczaj wiąże się z utratą apetytu, osłabieniem, utratą masy i funkcji mięśniowej, zniechęceniem, a nawet z depresją, co w dalszej konsekwencji bezpośrednio przekłada się na rosnące ryzyko wystąpienia poważnych powikłań1 .
Leczenie choroby nowotworowej może wiązać się z licznymi powikłaniami, które bezpośrednio wpły- wają na powodzenie terapii. Zdaniem specjalistów, odpowiednio przygotowując się do leczenia onkolo- gicznego, sytuację tę można poprawić3.
