Terapia żywieniowa dla pacjenta z odleżynami
03-02-2016
Odpowiednio opracowany program żywieniowy dla pacjentów, którzy długotrwale leżą, jest niezwykle skutecznym przy zapobieganiu i leczeniu odleżyn.
03-02-2016
Odpowiednio opracowany program żywieniowy dla pacjentów, którzy długotrwale leżą, jest niezwykle skutecznym przy zapobieganiu i leczeniu odleżyn.
Odpowiednio opracowany program żywieniowy dla pacjentów, którzy długotrwale leżą, jest niezwykle skutecznym przy zapobieganiu i leczeniu odleżyn.
04-01-2016
W świetle ostatnich publikacji stan odżywienia osób starszych wydaje się zróżnicowany, jednak wyniki badania Polsenior, przeprowadzonego w grupie 2055 kobiet i 2135 mężczyzn po 65 roku życia mieszkających na terenie Polski, wskazują na pogłębianie się problemu otyłości u osób starszych w porównaniu z wynikami z lat ubiegłych. Podwyższony wskaźnik masy ciała zaobserwowano u 39% kobiet i 36% mężczyzn.
W świetle ostatnich publikacji stan odżywienia osób starszych wydaje się zróżnicowany, jednak wyniki badania Polsenior, przeprowadzonego w grupie 2055 kobiet i 2135 mężczyzn po 65 roku życia mieszkających na terenie Polski, wskazują na pogłębianie się problemu otyłości u osób starszych w porównaniu z wynikami z lat ubiegłych. Podwyższony wskaźnik masy ciała zaobserwowano u 39% kobiet i 36% mężczyzn.
04-01-2016
Porfirie − to grupa chorób metabolicznych związanych z zaburzeniami biosyntezy hemu (składającej się z wielu etapów), spowodowanymi brakiem bądź zmniejszeniem aktywności enzymów, takich jak: syntaza kwasu aminolewulinowego (ALA), syntaza porfobilinogenowa, syntaza uroporfirynogenowa I, syntaza uroporfirynogenowa III, kosyntaza uroporfirynogenowa III, dekarboksylaza uroporfirynogenowa, oksydaza koproporfirynogenowa i protokoproporfirynogenowa, chelataza żelazowa, biorących udział w przemianach związków hemowych. W konsekwencji tych zaburzeń w organizmie dochodzi do wzrostu stężenia porfiryn (związków zbudowanych z pierścieni pirolowych, które połączone z metalami tworzą metaloporfiryny) i ich prekursowrów. Kumulacja metabolitów reakcji poprzedzającej blok enzymatyczny prowadzi do pojawienia się objawów klinicznych.
Porfirie − to grupa chorób metabolicznych związanych z zaburzeniami biosyntezy hemu (składającej się z wielu etapów), spowodowanymi brakiem bądź zmniejszeniem aktywności enzymów, takich jak: syntaza kwasu aminolewulinowego (ALA), syntaza porfobilinogenowa, syntaza uroporfirynogenowa I, syntaza uroporfirynogenowa III, kosyntaza uroporfirynogenowa III, dekarboksylaza uroporfirynogenowa, oksydaza koproporfirynogenowa i protokoproporfirynogenowa, chelataza żelazowa, biorących udział w przemianach związków hemowych. W konsekwencji tych zaburzeń w organizmie dochodzi do wzrostu stężenia porfiryn (związków zbudowanych z pierścieni pirolowych, które połączone z metalami tworzą metaloporfiryny) i ich prekursowrów. Kumulacja metabolitów reakcji poprzedzającej blok enzymatyczny prowadzi do pojawienia się objawów klinicznych.
04-01-2016
Rozwój nowych technologii, Internetu sprawił, że ludzie mają łatwy dostęp do informacji, niestety nie zawsze prawdziwych. Bardzo popularne jest stawianie diagnozy na podstawie opisu choroby wyszukanej w sieci. Podobnie jest z nowinkami dietetycznymi, z którymi pacjenci przychodzą do dietetyków − często budzą one wiele kontrowersji. Poniżej przedstawiam kilka najbardziej popularnych mitów żywieniowych, które zostały przeanalizowane na podstawie dostępnej literatury fachowej.
Rozwój nowych technologii, Internetu sprawił, że ludzie mają łatwy dostęp do informacji, niestety nie zawsze prawdziwych. Bardzo popularne jest stawianie diagnozy na podstawie opisu choroby wyszukanej w sieci. Podobnie jest z nowinkami dietetycznymi, z którymi pacjenci przychodzą do dietetyków − często budzą one wiele kontrowersji. Poniżej przedstawiam kilka najbardziej popularnych mitów żywieniowych, które zostały przeanalizowane na podstawie dostępnej literatury fachowej.
04-01-2016
Choroby tarczycy rozpoznawane są relatywnie często. Niedoczynność tarczycy występuje u około 2−5% ogólnej populacji. Większość przypadków stanowią pacjenci z chorobą Hashimoto (kobiety chorują kilka razy częściej). Niedoczynność tarczycy występuje u około 2−3% ciężarnych.
Choroby tarczycy rozpoznawane są relatywnie często. Niedoczynność tarczycy występuje u około 2−5% ogólnej populacji. Większość przypadków stanowią pacjenci z chorobą Hashimoto (kobiety chorują kilka razy częściej). Niedoczynność tarczycy występuje u około 2−3% ciężarnych.
22-12-2015
Okres zimowy, a przede wszystkim świąteczny, kojarzy się niezmiennie z zapachem i smakiem przypraw, które w tym czasie dodawane są zarówno do potraw jak i napojów. Ich właściwości smakowe i wybitny aromat, to nie jedyne "zalety" cynamonu, anyżu czy imbiru. Wiele z nich ma właściwości zdrowotne, o czym warto informować lub przypominać naszym pacjentom.
Okres zimowy, a przede wszystkim świąteczny, kojarzy się niezmiennie z zapachem i smakiem przypraw, które w tym czasie dodawane są zarówno do potraw jak i napojów. Ich właściwości smakowe i wybitny aromat, to nie jedyne "zalety" cynamonu, anyżu czy imbiru. Wiele z nich ma właściwości zdrowotne, o czym warto informować lub przypominać naszym pacjentom.
18-11-2015
Celiakia (synonim: glutenozależna choroba trzewna) − to choroba zapalna jelita cienkiego o podłożu immunologicznym, spowodowana trwałą nietolerancją glutenu zawartego w zbożach (m.in. w pszenicy, życie i jęczmieniu). Występuje u osób z predyspozycją genetyczną. Celiakia jest uważana obecnie za jedną z najczęściej występujących na świecie chorób uwarunkowanych genetycznie. Częstość występowania potwierdzonej celiakii u osób dorosłych wynosi do 1,0%.
Celiakia (synonim: glutenozależna choroba trzewna) − to choroba zapalna jelita cienkiego o podłożu immunologicznym, spowodowana trwałą nietolerancją glutenu zawartego w zbożach (m.in. w pszenicy, życie i jęczmieniu). Występuje u osób z predyspozycją genetyczną. Celiakia jest uważana obecnie za jedną z najczęściej występujących na świecie chorób uwarunkowanych genetycznie. Częstość występowania potwierdzonej celiakii u osób dorosłych wynosi do 1,0%.
18-11-2015
Ostatnio coraz więcej osób wybiera dietę bezglutenową, choć nie ma ku temu medycznych wskazań. Jedni wierzą, że dzięki diecie pozbawionej glutenu uzyskają niższą masę ciała, poprawi się ich uroda i samopoczucie, inni wierzą, że znikną bóle brzucha, wzdęcia, biegunki i kłopoty ze snem, jeszcze inni mają nadzieję, że uda im się opanować chorobę autoimmunologiczną. Czy to wszystko jest możliwe do osiągnięcia dzięki wyeliminowaniu jednego składnika pokarmowego? Czy samowolne eksperymentowanie z dietą bezglutenową, bez odpowiedniej diagnostyki, jest słuszne?
Ostatnio coraz więcej osób wybiera dietę bezglutenową, choć nie ma ku temu medycznych wskazań. Jedni wierzą, że dzięki diecie pozbawionej glutenu uzyskają niższą masę ciała, poprawi się ich uroda i samopoczucie, inni wierzą, że znikną bóle brzucha, wzdęcia, biegunki i kłopoty ze snem, jeszcze inni mają nadzieję, że uda im się opanować chorobę autoimmunologiczną. Czy to wszystko jest możliwe do osiągnięcia dzięki wyeliminowaniu jednego składnika pokarmowego? Czy samowolne eksperymentowanie z dietą bezglutenową, bez odpowiedniej diagnostyki, jest słuszne?