Spośród rzadszych czynników predysponujących się do rozwoju ChNS wymienić można skurcz tętnicy wieńcowej, zatorowość, zapalenie tętnic wieńcowych czy też wady naczyń wieńcowych. Do najczęstszych objawów sygnalizujących występowanie choroby wieńcowej są: ból w klatce piersiowej mający charakter ucisku lub pieczenia i promieniujący do żuchwy, lewej kończyny górnej lub do pleców. Z innych wymienia się spłycony oddech, przyśpieszone bicie serca, poce- nie się, mdłości. Choroba ta częściej diagnozowana jest u mężczyzn niż kobiet, szczególnie po 50. r.ż1-4.
Choroba niedokrwienna serca (ChNS) obejmuje grupę zespołów klinicznych, wśród których wyróżnia się przewlekłą chorobę niedokrwienną serca oraz ostre zespoły wieńcowe (OZW). ChNS spowodowana jest zachwianiem równowagi między dostarczeniem tlenu i związków odżywczych do komórek mięśnia sercowego a faktycznym zapotrzebowaniem miocytów na te składniki. Najczęstszą przyczyną choroby jest miażdżyca tętnic wieńcowych.
