Nie wszystkie narzędzia i metody stosowane w psychoterapii są zarezerwowane tylko dla tej gałęzi specjalistycznej pomocy. Warto poznać metody, które dietetyk może w bezpieczny sposób stosować w swoim gabinecie, aby lepiej zrozumieć problem i świat pacjenta oraz skutecznie mu pomóc.

Jako specjaliści mający wiedzę i doświadczenie oraz kontakt z dużą liczbą pacjentów zmagających się z problemami i chorobami związanymi z szeroko rozumianym odżywianiem i dietą, potrafimy dość szybko zaobserwować różnego typu tendencje i schematy działania. Z jednej strony bogate doświadczenie zawodowe jest nieocenione w przypadku doboru odpowiedniej metody leczenia i wsparcia klientów. Z drugiej jednak, może się to wiązać z automatycznym działaniem i myśleniem w procesie stawiania diagnozy, oceny motywacji u klienta, sposobu komunikacji etc. Ów automatyzm to nic innego, jak naturalna reakcja psychologiczna związana z nabraniem kompetencji i pewności co do swoich umiejętności.

Termin mikrobiota odnosi się do ogółu mikroorganizmów występujących w danym siedlisku, a najważniejszą rolę w organizmie człowieka odgrywa mikrobiota jelitowa, ponieważ przewód pokarmowy stanowi największą powierzchnię, za pomocą której człowiek może kontaktować się z otoczeniem. Do podstawowych funkcji mikrobioty jelitowej zaliczamy: utrzymanie integralności ściany jelita, syntezę kluczowych witamin oraz ochronę przed patogennymi bakteriami i wirusami. Poza tym mikrobiota uczestniczy w metabolizmie składników odżywczych oraz przekształca węglowodany spożyte w diecie w krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFAs – short chain fatty acids)¹⁴, których stężenie i proporcje mogą być wykładnikiem funkcji mikrobioty jelitowej²² i odgrywa kluczową rolę w immunomodulacji³. Zaburzenie równowagi mikrobioty nazywane jest dysbiozą i może być skutkiem niewłaściwej diety, stosowania leków i innych czynników²⁰.

Na przestrzeni lat zyskujące coraz większą popularność pośród innych kanałów komunikacji media społecznościowe stały się dla wielu z nas źródłem wiedzy z zakresu zdrowia i stylu życia. Niektóre informacje zawarte w nich są, niestety, często skrótowe, przepełnione reklamą i przedstawione tylko za pomocą chwytliwych haseł. Czy mimo to niosą za sobą treść, która wpływa na zawartość i wygląd naszego talerza? Jaki wpływ na wybory żywieniowe zarówno dorosłych, jak i dzieci ma to, czym bombardują nas media społecznościowe?

Amerykańskie Centra Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) szacują, że stres stanowi około 75% wszystkich przyczyn wizyt u lekarzy¹. Badania wskazują, że stres może być jedną z przyczyn choroby wrzodowej żołądka, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy typu 2., otyłości oraz zaburzeń depresyjnych. W kontroli reakcji organizmu na stres, oprócz psychologicznych metod pozwalających na radzenie sobie z nim, istotną rolę pełni wsparcie żywieniowe pacjenta. Reakcja stresowa generuje zwiększone wymagania fizjologiczne dla organizmu, a osoby przewlekle zestresowane potrzebują żywności o dużej gęstości odżywczej, aby dostarczyć prekursorów do syntez neurohormonów. Paradoksalnie reakcja stresowa powoduje, że pacjenci chętniej spożywają produkt o niskiej gęstości odżywczej, a ich dieta jest mniej różnorodna.

Na początku procesu motywacyjnego często pojawia się ciekawość wobec aktywności fizycznej czy diety. Nie ma szczególnych trudności ze znalezieniem chęci do pracy. To, co najczęściej nie działa, to podjęcie ostatecznej decyzji oraz odnalezienie w sobie siły w tej chwili, w której obecnie jesteśmy i która ostatecznie warunkuje efekt na kolejny dzień. Warto również zwrócić uwagę na temat silnej woli i wytrwałości, aby dietę i aktywność podtrzymać, czyli zbudować nawyk.

O sposobach na efektywną pracę nad masą ciała oraz wykorzystaniu techniki ACT rozmawiamy  z Panią Agnieszką Wroczyńską - psychoterapeutką i superwizorką psychoterapii poznawczo-behawioralnej.

Pracując w z osobami z nadwagą i otyłością, obok wprowadzania zasad prawidłowego odżywiania się, należy pamiętać także o stanie psychicznym oraz emocjonalnym podopiecznych. Jako podłoże części nieprawidłowych nawyków żywieniowych można zaobserwować trudności z rozpoznawaniem oraz radzeniem sobie z emocjami – zarówno tymi pozytywnymi, jak i negatywnymi.