menu close arrow_back_ios arrow_back_ios person_add home

Immunożywienie w onkologii

dr n. med. i n. o zdr. Maja Czerwińska-Rogowska

TEMAT NUMERU

01-11-2023

50/2023

Termin „immunożywienie” odnosi się do stosowania w leczeniu żywieniowym substancji o działaniu immunomodulującym. Są to bioaktywne składniki, które mają wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Działanie immunomodulujące wykazują m.in. wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (zwłaszcza kwasy EPA i DHA), arginina, glutamina, a także nukleotydy. Składniki te stosowane są zarówno w formie suplementacji pojedynczej, jak również w połączeniu (np. w żywności specjalnego przeznaczenia medycznego). Mogą być stosowane zarówno w żywieniu doustnym, dojelitowym (żywienie enteralne) i pozajelitowym (żywienie parenteralne). Zapotrzebowanie na składniki immunomodulujące wzrasta, zwłaszcza w czasie stresu metabolicznego i nasilonego katabolizmu1.

IMMUNOMODULACJA

Zastosowanie substancji immunomodulujących ma za zadanie poprawę efektu leczenia poprzez wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Substancje używane w immunożywieniu odpowiadają za funkcjonowanie bariery odpornościowej, zmniejszenie stanu zapalnego, a także mają za zadanie zapobiegać uogólnionej reakcji zapalnej, która towarzyszy m.in. chorobie nowotworowej. Na wstępie należy jednak podkreślić, że wpływ poszczególnych składników immunomodulujących nie został jeszcze do końca poznany. Stąd immunożywienie w onkologii aktualnie zalecane jest tylko w określonych przypadkach2.

Termin „immunożywienie” odnosi się do stosowania w leczeniu żywieniowym substancji o działaniu immunomodulującym. Są to bioaktywne składniki, które mają wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego. Działanie immunomodulujące wykazują m.in. wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (zwłaszcza kwasy EPA i DHA), arginina, glutamina, a także nukleotydy. Składniki te stosowane są zarówno w formie suplementacji pojedynczej, jak również w połączeniu (np. w żywności specjalnego przeznaczenia medycznego). Mogą być stosowane zarówno w żywieniu doustnym, dojelitowym (żywienie enteralne) i pozajelitowym (żywienie parenteralne). Zapotrzebowanie na składniki immunomodulujące wzrasta, zwłaszcza w czasie stresu metabolicznego i nasilonego katabolizmu1.

Chcesz przeczytać więcej?

Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.


O autorze

dr n. med. i n. o zdr. Maja Czerwińska-Rogowska

CZYTAM ARTYKUŁY

Dietetyk kliniczny specjalizujący się w onkologii i zaburzeniach hormonalnych. Od 2015 pracuje w szpitalnym zespole żywieniowym, gdzie zajmuje się przede wszystkim pacjentami niedożywionymi i żywionymi dojelitowo. Autorka licznych publikacji i szkoleń dla dietetyków. Wykładowca Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Prelegentka na konferencjach krajowych i międzynarodowych. Swoją wiedzę popularyzuje nagrywając podcast i pisząc artykuły naukowe i popularnonaukowe http://www.drmajaczerwinska.pl/


Czytaj więcej