Choroby tarczycy są coraz częstszym problemem zarówno w Polsce, jak i na świecie. Nieprawidłowe funkcjonowanie gruczołu tarczowego dotyka ponad 22% osób w Polsce, z czego największa liczba zachorowań dotyczy osób w wieku 50–59 lat, a następnie między 40–49 rokiem życia1.
Biorąc pod uwagę wyniki badań oceniające stan zdrowia ludności Polski przedstawione przez Główny Urząd Statystyczny (GUS), choroby tarczycy są jedną z dziesięciu najczęściej pojawiających się chorób przewlekłych wśród dorosłych kobiet2. Niedoczynność tarczycy jest najczęstszym zaburzeniem dotyczącym tego narządu. Choroba ta dotyczy około 2% osób, a częstość jej występowania zwiększa się wraz z wiekiem1
Niedoczynność tarczycy (hypothyreosis) spowodowana jest niedoborem produkowanego przez ten narząd prohormonu – tyroksyny (T4), a w dalszej kolejności nieodpowiedniego działania w komórkach docelowych właściwego hormonu – trójjodotyroniny (T3)3. Biorąc pod uwagę przyczynę powstawania tej choroby, wyróżnia się następujące typy niedoczynności tarczycy:
- pierwotna, gdzie niedobór hormonów produkowanych przez tarczycę spowodowany jest uszkodzeniem tego narządu; główne przyczyny niedoczynności pierwotnej mogą być następujące:
- przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto) związane z występowaniem w organizmie przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom tarczycy,
- inne zapalenie tarczycy, jak np. zapalenie poporodowe czy podostre zapalenie de Quervaine’a,
- operacje tarczycy związane z całkowitym bądź częściowym wycięciem tego organu,
- nadmierna radioterapia jodem występująca w przypadku leczenia nowotworów okolic głowy i szyi,
- wrodzona niedoczynność tarczycy spowodowana niedoborem jodu w okresie ciąży,
- zażywanie niektórych leków, takich jak: fenytoina, interferon czy związki niklu,
- niedobór jodu w diecie w przypadku osób zamieszkujących tereny o niskim stężeniu tego pierwiastka, jak: Andy, Himalaje, centralna Afryka, Rumunia i Bułgaria;
- wtórna, spowodowana niedostateczną produkcją hormonu tyreotropowego (TSH), wynikająca z uszkodzenia przedniego płata przysadki mózgowej;
- trzeciorzędowa, związana jest z nieodpowiednim działaniem i wynikającą z tego niedostateczną ilością produkowanego przez ten gruczoł hormonu – tyreoliberyny (TRH)3-5.
Choroby tarczycy są coraz częstszym problemem zarówno w Polsce, jak i na świecie. Nieprawidłowe funkcjonowanie gruczołu tarczowego dotyka ponad 22% osób w Polsce, z czego największa liczba zachorowań dotyczy osób w wieku 50–59 lat, a następnie między 40–49 rokiem życia1.
W dalszej części artykułu przeczytacie Państwo między innymi o:
- metodach rozpoznania niedoczynności tarczycy
- objawach choroby, które może zauważyć dietetyk
- przykładach leczenia
- zaleceniach żywieniowych w zakresie spożycia m.in. białka, węglowodanów czy błonnika
- rekomendacjach dotyczących podaży witamin
Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
