PRZYGOTOWANIE DO URLOPU
W przypadku pacjentów stosujących dietę redukcyjną warto rozważyć, czy podczas urlopu zamiast kontynuacji redukcji masy ciała nie zmienić założeń diety i dążyć do utrzymania tak zwanego zera energetycznego, które nie spowoduje ani spadku, ani przyrostu masy ciała. Pozwoli to pacjentom w sposób spokojniejszy podejść do wypoczynku, bez dodatkowych oczekiwań po powrocie z urlopu, związanych z utratą masy ciała. Zapobiegnie to także nadmiernej podaży kilokalorii – pacjenci często będąc na redukcji masy ciała, zaniżają kaloryczność niektórych posiłków, aby w swojej głowie utrzymać ujemny bilans kilokalorii, który w rzeczywistości znacznie przekracza całkowite zapotrzebowanie organizmu na energię.
Szczególną uwagę należy zwrócić na wysokoenergetyczne napoje, które wchodzą w skład koktajli czy drinków, po które w okresie wyjazdowym sięga się częściej. Kiedy jeden w ciągu dnia nie wpłynie bezpośrednio na masę ciała, to kilkutygodniowy dodatek energetyczny, spowodowany piciem dużej ilości takich napoi dziennie, może przyczyniać się do wzrostu tkanki tłuszczowej czy gromadzenia się nadmiernych ilości wody w organizmie.
Kolejnym krokiem w przygotowaniu pacjenta dietetycznego do wypoczynku powinna być edukacja zdrowotna (dobrze kiedy towarzyszy ona każdemu procesowi współpracy na linii pacjent–dietetyk)⁶.
W większości miejsc wyjazdowych posiłki serwowane są w ramach bufetu, z którego każdy może wybierać produkty i ich porcje⁴. Rolą dietetyka jest pokazanie, jak powinien wyglądać odżywczy posiłek, który zaspokoi głód pacjenta, ale i jego oczekiwania odnośnie do smaku.
Przykładowo: 50 procent talerza powinny stanowić warzywa (np. sałatka, leczo warzywne, surówki – należy uważać na produkty smażone w głębokim tłuszczu), 25 procent to miejsce na produkty węglowodanowe (jeśli jest taka możliwość, te pełnoziarniste, np. makarony, kasze czy ziemniaki), a kolejna ¼ talerza jest przeznaczona na źródła białka – roślinnego, jak i zwierzęcego (rośliny strączkowe, tofu, ryby morskie – szczególnie miejscowe, mięso, jajka, lokalne sery). Oczywiście nie należy stosować powyższych zaleceń zero-jedynkowo. Okres urlopu to czas poznawania innych smaków, tradycji i kultur, dlatego należy zwrócić uwagę pacjentów, aby pozostawali otwarci na zwyczaje żywieniowe miejscowych.
PRAKTYCZNE WSKAZÓWKI
Skupienie się na posiłku to podstawowa zasada, która ogranicza przejadanie się i pozwala organizmowi w odpowiednim momencie wysłać informację o uzyskaniu pożądanej sytości⁷. Dlatego zamiast jeść w pośpiechu, na ulicy czy w trakcie trasy – lepiej zatrzymać się na kilka minut, docenić otaczającą rzeczywistość i zwrócić uwagę na to, co się je (wyjątek mogą stanowić popularne w trakcie okresu wakacyjnego targi jedzeniowe, gdzie można spróbować lokalnych produktów i potraw, a nie ma tam innej możliwości niż jedzenie „z ręki”).
Nawodnienie – to kwestia, o której nie należy zapominać, szczególnie podczas długich podróży czy wypoczynku w miejscach z wysoką temperaturą otoczenia. Prawidłowe nawodnienie poprawia funkcjonowanie organizmu, a w tym zapewnia regularną perystaltykę jelit. Zgodnie z wytycznymi, kobiety powinny wypijać minimum 8 szklanek wody (każda szklanka 250 ml) w ciągu dnia, a mężczyźni nie mniej niż 10. W przypadku zwiększonej aktywności, wysokich temperatur należy pamiętać o zwiększeniu nawodnienia organizmu i uzupełnieniu niedoborów elektrolitowych. Pomóc w tym mogą bogate w wodę i stosunkowo niskoenergetyczne owoce jak: arbuz, truskawki czy melon⁵.
Należy pamiętać, że zapotrzebowanie na płyny zależy od wielu czynników, między innymi jednostek chorobowych, aktywności fizycznej, stanu odżywienia, masy ciała, wieku czy płci. W przypadku wątpliwości najlepiej skonsultować swoje zapotrzebowanie na płyny z dietetykiem lub lekarzem.
Podczas wyjazdów warto zaopatrzyć się w zdrowe przekąski, które zapobiegną podjadaniu produktów łatwo dostępnych, które niosą za sobą niską wartość odżywczą. Do plecaka należy spakować orzechy, suszone owoce, chipsy warzywne, batony orzechowo-daktylowe, jogurty czy produkty typowe dla danego miejsca (np. świeże owoce, warzywa, suszone przetwory mięsne, sery).
ŚWIADOMY WYJAZD
Wakacje, urlop czy wyjazdy to nie jest czas, w którym największą uwagę należy przywiązywać do żywienia. Oczywiście najlepiej jeśli zdrowy styl życia towarzyszy nam na każdym kroku, ale odpoczynek także jest jedną ze składowych zachowań prozdrowotnych. Żywienie podczas tego okresu powinno być racjonalne, lecz nie restrykcyjne. Konieczne są świadome wybory żywieniowe w szczególności pacjentów dietetycznych, które jednak nie powinny powodować niepotrzebnych ograniczeń czy bezpodstawnych wyrzutów sumienia związanych ze spożywaniem posiłków.
Takie podejście pozwoli na czerpanie przyjemności z wyjazdu i nie będzie stanowiło przeszkody w dalszej realizacji wyznaczonych celów dietetycznych.
SIBO – przyczyny, objawy, diagnostyka i postępowanie dietetycznei
dr n. med. Magdalena Cubała-Kucharska
Bakterie jelitowe odgrywają dużą rolę w naszym organizmie. Można nawet powiedzieć, że wpływają na większość funkcji organizmu. Jelita są uznawane za nasz drugi mózg, ponieważ bakterie jelitowe mogą produkować neuroprzekaźniki i wpływać na układ nerwowy. Brak równowagi w jelitach może prowadzić do takich objawów, jak: zaburzenia odporności, zmęczenie, zmiany hormonalne czy nawet problemy z pamięcią i koncentracją. Taki brak równowagi bardzo często spowodowany jest przez zespół przerostu bakteryjnego w jelicie cienkim, czyli SIBO (ang. Small Intestinal Bacterial Overgrowth)1.
czytaj dalej
Zastosowanie kwasu masłowego w wybranych jednostkach chorobowychi
mgr Joanna Walasek
Kwas masłowy zaliczany jest obok kwasu octowego i propanowego do krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (ang. Short Chain Fatty Acids – SCFAs). Związki te stanowią produkt beztlenowej fermentacji bakteryjnej węglowodanów nieulegających rozkładowi enzymatycznemu w przewodzie pokarmowym. W ciągu doby ilość produkowanych SCFAs w jelicie grubym mieści się w granicach 300–400 mmol.
czytaj dalej
Znaczenie białka w codziennej dieciei
Małgorzata Goc
Niezwykle istotnym makroskładnikiem w diecie człowieka są białka. To najważniejszy składnik budulcowy żywych organizmów, zarówno zwierzęcych, jak i roślinnych. Na świecie, szczególnie w krajach wschodnich i afrykańskich wciąż występuje problem niedożywienia białkowego, które prowadzi do wyniszczenia organizmu. Białka stanowią źródło energii dla organizmu, gdy wykorzystane zostaną źródła węglowodanów i tłuszczów1. Dostarczają azotu oraz aminokwasów niezbędnych do przeprowadzania procesów metabolicznych1,2. W ramach zadań realizowanych w Narodowym Programie Zdrowia Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – PZH opracował nowe „Zalecenia zdrowego żywienia”. Na zeszłorocznym V Kongresie Żywieniowym, gdzie zostały one przedstawione, temat białka w diecie był poruszany w kontekście diet roślinnych oraz zachowania równowagi między spożyciem białka roślinnego i zwierzęcego. Ma to znaczenie dla zdrowia człowieka, ale także dla środowiska.
czytaj dalej