Nadmierne spożycie mięsa jest jednym z najistotniejszych problemów społecznych i środowiskowych, z którymi mamy do czynienia we współczesnym świecie. Ograniczenie konsumpcji mięsa przez człowieka, oprócz korzyści zdrowotnych, może pomóc w zapobieganiu niszczenia środowiska i cierpienia zwierząt, a nawet w łagodzeniu zmian klimatycznych na Ziemi. Jedną z opcji rozwiązania tych problemów jest fleksitarianizm¹. Czym więc jest i na czym polega?

Choroby skóry, zwane również dermatozami, stają się coraz powszechniejsze, zwłaszcza w krajach wysoko uprzemysłowionych. Jest to szeroka i różnorodna grupa dolegliwości, które dotyczą również włosów i paznokci.

Choroby tarczycy są coraz częstszym problemem zarówno w Polsce, jak i na świecie. Nieprawidłowe funkcjonowanie gruczołu tarczowego dotyka ponad 22% osób w Polsce, z czego największa liczba zachorowań dotyczy osób w wieku 50–59 lat, a następnie między 40–49 rokiem życia¹.

Zakażenie wirusem HIV powoduje wiele niekorzystnych zmian w przewodzie pokarmowym, prowadząc do enteropatii, przewlekłych biegunek i zaburzeń wchłaniania. Umiejętne prowadzenie żywienia zakażonych pacjentów może znacznie zwiększyć ich komfort życia. Mimo postępu w terapii antyretrowirusowej, nadal prowadzone są poszukiwania nowych metod leczenia. Interesujące i obiecujące wyniki badań uzyskano przy zastosowaniu suplementacji probiotykami.

Żywienie w zaburzeniach osi mózgowo-jelitowej.

Według wiodących rekomendacji ECS/EAS (najnowsze zostały opublikowane 31 sierpnia 2019 r.) dotyczących leczenia zaburzeń lipidowych czynniki związane z odpowiednim żywieniem są istotną składową niefarmakologicznej części terapii.

Za rozwój hipercholesterolemii rodzinnej odpowiedzialna jest mutacja jednego z trzech genów biorących udział w metabolizmie cholesterolu LDL: genu receptora LDL (LDLR), apolipoproteiny B (APOB) lub proproteinowej konwertazy subtilyzyny/keksyny typ 9 (PCSK9).

Pomimo postępu medycyny, obejmującego również innowacyjne metody leczenia ran, trudno gojące się rany wciąż stanowią wyzwanie dla wielu specjalistów służby zdrowia. Szereg dowodów z ostatnich lat wskazuje na biochemiczne i molekularne działanie kilku składników odżywczych, potwierdzając pogląd, że właściwe żywienie może stać się przydatne w procesie leczenia, szczególnie w przypadku ran o tzw. przewlekłym charakterze. Równie silnie podkreśla się wagę właściwego stanu odżywienia.